Ati sing jenenge "Pepe"
Nalika isih cilik, aku nganggo kaos sing dakparingake kanggo Dina Anak Internasional, tanpa ngerti, uga kutha sing dununge piknik. Pirang-pirang taun kepungkur, aku dadi klien ing pojokan cilik ing ngarepe Parque La Merced ing Tegucigalpa, ing kana aku bakal ndhelik ing dina Setu kanggo nenun ing antarane tugas rutin lan tugas akhir minggu. Suasanane ora apik banget, nanging kesepian bisa dirasakake kanthi rasa sing padha karo bocah-bocah cilik, omongan sing nyenengake wanita kulit ireng sing rawuh ing kasir lan menehi rasa apik kanggo grotesqueness saka pandhita paroki sing teka kanggo sup "wungu mati Kanggo nyingkirake hangover kanggo miwiti liyane.
Elinga yen aku nggawe benjolan ing tenggorokan, dheweke wis pirang-pirang taun sketsa kanggo lukisan minyak kanthi mandhiri lan lirik nalika nggawe bisu sadurunge bocah wadon kasebut teka, dheweke mripate. Tentrem ayem tentrem sing beda karo rame-rame potret selebriti sing rame ing tembok minangka bukti yen wis ngunjungi bisnis wong iki, bangsawan Kuba sing Fidel ngrebut kabeh asete nanging dudu impene, ketemu negara manca kanggo tetep ing sejarah minangka sinonim kanggo masakan lan loman sing apik.
Ing taun-taun pungkasan, aku kudu sesambungan karo bojone, sing ana ing kuburan nyatakake tembung-tembung sing dakkarepake, meh karo ijin sing padha saka cah wadon sing nyumbang luwih saka setengah prosa.
Candies, cookies, kathah pangan lan kathah-kathahipun hullabaloo, inggih punika nyiapaken awal dinten anak.
Panjenenganipun, cemas, siap setahun luwih kanggo nahan perayaan sing wis dadi bagéan saka agendaé.
Aku tau mbayangke dadi peserta ing manungsa kuwi jejere project wong gedhe, nanging Gusti Allah ing kaluhuran sungguh lan sih milih kanggo ngawula ati welasan sing aku sinau nilai langgeng, kayata sik njongko metu kanggo wong mlarat, ora awit nang kono okèh nanging amarga perlu kanggo nyawa kita kebak tresna liwat layanan kanggo wong liya. Aku rumangsa duwe wanita istimewa amarga dheweke ana ing jejere para alim lan mbabarake dheweke minangka kulawarga lan dina-dina pungkasan.
Saben pengalaman urip karo Pepe, dheweke ora ngerti apa sing dilakoni ing karya mulya, dheweke ngerti babagan warisan saka wong tuwa sing tresnani, kanthi karya, dhiri lan penghargaan sing bisa narik ati saka sawijining bangsa ing ngendi dheweke bisa nemokake kamardikan sajroning pancaindera.
Ora ana tembung sing bisa ngandhakake raos sing saya nyedhaki ing wektu iki, ing ngendi aku ngilangake suami saya, sing wis pindhah menyang papan swarga ing jejere ing ngarsane Kang Maha Kuwasa; nanging aku sumurup yen sepisan aku bakal ndeleng dheweke maneh, nalika aku uga nemoni Penciptaku.
Matur suwun Rama, Kang Maha Kuwasa, mugi paring kakiyatan wonten ing wekdal semanten lan saged ngertos bilih Sabda panjenengan kawujud ing kula ....
"Pangeran Yehuwah wus mbiyantu kita nganti saprene."
