Proyeksi non-bingkai
Sawetara taun kepungkur, ing kongres taunan "Sourveying and Mapping” saka Amerika Serikat, aku elinga nyekseni salah sawijining perokok sing nggawe sampeyan ora bisa ngomong, lan ora mung amarga basa Inggris akademik kita ora adaptasi karo gringo caliche. Iki minangka pameran Kevin Sahr, Jon Kimerling lan Denis White ing pameran kasebut "Sistem Grid Global Discrete Geodesic", sing ing basa Latin kita tegese:
Proyeksi ora adhedhasar gambar.
Karya gedhe para pembangun geodesi yaiku kanggo ngganti permukaan hemispherical menyang produk pungkasan kanthi bentuk persegi panjang, meh kabeh proyeksi geodesik dipikirake ing prinsip asli sing digawe, lan yaiku "nyetak peta", yaiku kok kang meh kabeh iki approximations saka ellipsoids, lokal dadi meh persegi dowo lan alasan utama limalas taun kepungkur ana kanggo bisa kanggo print loro peta ing ukuran padha lan bisa kanggo gabung ing pinggiran.
Usul saka wong-wong iki adhedhasar argumentasi yen ing titik teknologi iki, percetakan ora mung siji-sijine alesan kenapa kita pamisah geometri kuasi-bola bumi, nanging kanggo tujuan geolokasi; Minangka alat visualisasi GIS / CAD lan aplikasi seluler adaptasi karo panggunaan teknis, kurang perlu kanggo petungan geolokasi sing rumit. Analisis iki nggawe prasetya kanggo nimbang unit minimal identifikasi geodesik ing segi telu kanthi sudhut mlengkung, yaiku penyesuaian segitiga sing bakal ditampa amarga lengkungan bumi, saengga ora luwih saka bagean permukaan, saka pinggiran sing diatur. menyang kelengkungan bumi lan pusate cocog karo pusat khayalan bumi, utawa garis kutub spheroid.
Asap rokok sing nentang apa sing dikarepake kanggo mangertos prinsip Mercator ing kelas Geodesy hehe.
