Carane mateni pantai
Foto-foto kasebut ditampilake saka Bella Vista, Panama lan nuduhaké manawa pantai lan mangrove ilang ing proses evolusi / destruktif pembangunan kutha tanpa planning.
Ing foto iki, pantai dituduhake ing 1953, tanpa dalan, kabeh alas bakau ing ndhuwur gambar.
Ing foto iki, ing 1959, mung 8 taun salajengipun sampeyan bisa ndeleng yen boulevard wis ana ing pungkasan, lan mesthi kanca-kanca kita saka klub kapal pesiar nggolek gagasan kanggo ngeksploitasi pantai.
1963, mung 10 taun sawisé foto pisanan, ora ana pantai, nanging taman isih ana, bakau lan sekolah ing ngendi wong tuwa kita main ing ndhuwur.
2002, ing ngendi sekolah, ana pusat perbelanjaan gedhe, kanca-kanca saka klub kapal pesiar berkembang lan sanajan taman isih ana, bangunan nutupi segara lan alas bakunge ora luwih saka segelintung wit ing tengah-tengah bangunan.
Ana wong bakal ngomong yen perlu ngilangi sesuatu kanggo modernitas, nanging aku ngira ana beda-beda sing ora bisa didelok ing antarane pantai kanthi dalan sing padha, nanging beda-beda kritéria ing foto ing ngisor iki.
Dijupuk saka eksposisi Alvaro Uribe, ing ing Course Fundamentals Hukum kanggo Perencanaan Teritorial, ing Guatemala.
Kita minangka pusat donya ing Amerika Kidul, ing kene kesadaran wiwit tangi nanging ora cukup kanggo ngilangi voracity lan ora tanggung jawab kotamadya lokal ing pesisir lan papan sing unik amarga habitate. Pendhudhuk wis ngrusak bakau kanthi sesambungan karo panguwasa, LSM lan perusahaan udang. Salinas, Anconcito minangka pelabuhan kalen ing ngendi panguwasa dipérang lan ngrusak harta karun arkeologi.
BellaVista wis replika karo motels, dumps, kasino, lenga lan invasi ing provinsi: Santa Elena, Esmeraldas, Guayas lan El Oro.
Kabar apik Aku nyambung karo sampeyan ing blogku
Panama sing lara, ...
nyatane, ora katon amarga kasunyatan sing dikirim diterbitake ing maneame, hosting ing ngendi gambar disimpen wis ngluwihi bandwidth.
Nuwun sewu, aku bakal nyoba golek panyedhiya kanggo nambah bandwidth ... Muga-muga bisa enggal dirampungake
Greetings lan aku nyeseli kebuntuan
Aku ora weruh foto: S
Wong Panamania nulis dheweke, tanpa mangu-mangu papan bebas ing alas beton iki wis kesel ... Nanging sing sejatine wilayah kasebut sing ditampilake ing foto minangka wilayah sing wis suwe ora duwe sanitasi kanthi niat, bisa uga ing sawijining dina dadi saiki ... Kutha kanthi bangunan modern sing dadi paling sugi sanajan sugeh. Oalah, kita dikelilingi rong segara ing loro-lorone ... Apa kelangan rawa mangrove sithik nyuda ekologi saengga, ing saindhenging PUSAT KOTA, dheweke ngirangi kaendahan lan minat turis?
Sampeyan ngerti, aku tansah ngandhani perkara sing padha, nalika aku saka Malaga menyang Fuengirola, antarane sawetara desa, Alhaurin de La Torre, kutha omah putih, ing sisih kiwa, ing sisih tengen gunung, ing wayah wengi, nalika aku ndeleng gunung-gunung, sampeyan bisa ndeleng kutha, lampu-lampu cahya surem, yen sampeyan ndeleng kanthi teliti, lan ngerti carane serangan virus, sampeyan bakal weruh, sing kita nindakake padha karo bumi, awit, ing base, kebak lampu, nanging meh nganti 20% gunung, nanging yen sampeyan terus nyawang, kaya virus, ana omah liyane, sing sethithik ngisi gunung iki.
Ora mung dheweke, uga ing Spanyol, Argentina, Brasil, ing donya, kita nyerang kaya virus.
regards
Kadurjanan nyata ... ukuman kasebut yaiku nalika isih ditindakake kanthi disetujoni politisi lan liya-liyane ...
Kasunyatan sing nyenengake, konstruksi sethithik kanthi cara ngowahi dadi landfill lan panggonan sing ora nyenengake minangka turis minangka pantai, nganti situs kasebut dadi rusak yen wong ora kuwat bangunan ing dhuwur.