Dina sing nyenengake ing urip Geofumadas

Sawetara dina kepungkur ana teknisi takon babagan kepiye supaya aku nesu lan ngguyu bebarengan. Sing ana ing karakteristik kepribadian saben wong, kedadeyan aku ora bisa nesu rong dina berturut-turut lan asring ora mbledhos, nanging tetep dakkirim (sing ala banget) sawise sawetara nesu nesu nalika tenang njeblug kanthi apik kanthi cara sing ora bisa ngontrol utawa depresi kanthi sikap pesimis.

Aku dudu Freud, katrampilan kasebut mung Nancy, nanging hey, yen duwe blog teknis sing ngupayakake ngati-ati aspek-aspek urip pribadi rada rumit, ana sing bisa mikir yen ing mburi jabatan kasebut ora ana perasaan. Uga ironi sing dicampur karo arogan (sing uga ala) sing dadi bagean saka kebiasaanku bisa nggawe aku rumangsa kabeh lancar utawa paling ora banyolan sing apik katon bisa ngatasi masalah ... paling ora.

Nanging pungkasane, kita mung manungsa, duwe kanca, kulawarga, bocah, makarya, kertu kredit, mobil, lan sewu prekara sing bisa dikendhaleni kanthi cepet kanggo nyebabake depresi, frustasi lan sapa ngerti pirang-pirang reaksi sing pungkasane bisa dibayangke saka perasaan , emosi lan kekarepan. Kanthi hormat sing pantes, aku njaluk idin kanggo ngeculake teknologi sing kurang banget lan kanggo sawetara sing ora ana konteks budaya.

Apa depresi kita:

• We are human, karo wong tuwa ing umur tuwa (saiki mung ibuku), sing lara lan butuh wektu. Sawise dheweke nyerahke awake lan nyuworo amarga menehi sing paling apik, umume sing saiki wis kita hasil minangka asil saka usaha sing tanpa pamrih. Lan mesthi wae, kesehatan, jarak lan nostalgia wis pirang-pirang taun kepungkur, sawise secangkir kopi karo donat nggawe kita ora kuwat amarga pengin luwih akeh kanggo dheweke.

• Kita uga duwe wong lanang ing sekolah, sing saka wektu kanggo wektu padha lali nindakake peer lan 9 ing wayah wengi sing kita teka karo eseman wedi marang sampeyan:

- ... iki, ... iki, Daddy, ana model sing kanggo gawe sesuk, lan aku njupuk sing sampeyan tuku ing toko hardware sawetara bahan.

• Mungkin kasebut minangka bagian saka tanggung jawab, sing kadang sampeyan dadi kuwatir makhluk iki, sing ngisi kepuasan banget nanging uga lara lan mlayu menyang klinik nalika tengah wengi. Saka wektu ke wektu sampeyan malah kuwatir karo mbesuke yen dheweke ora ana ... iku ala banget.

• Banjur Aku duwe blog, sing munggah, irama karo sing diputusake Google, amarga nalika mateni servere, kunjungan mesin telusuran bali menyang level kaya ngethok vena sampeyan. Mesthi ora kedadeyan akeh, amarga aku teknologi (bisa uga ora ana geofumados) nanging priksa manawa kita kepenuhan hobi sing bisa nurunake semangat, uga saka sisih liya kepuasan sing nyebabake aku luwih gedhe tinimbang dina-dina sing ala saka Google , AdSense, Analytics, Zync, RegNow, Paypal, Reviewme, TLA, LinkLift lan ewu prekara sing gegandhengan.

• Aku duwe proyek manawa kanthi cara tartamtu altruistik yen mbandhingake apa sing ditindakake dening kotamadya lan kontras, amarga ana sawetara sing yakin manawa ana kerja sama internasional kanggo menehi dhuwit tanpa asil sing nuntut. Setengah rambutku sing abu-abu disebabake dening teknisi kotamadya sing lali yen dheweke dipilih karo bangsane kanggo nindakake gaweyane, ngabdi marang bangsane, sanajan tegese kerja. Akeh sing cerdas, sawetara angel kanggo teknologi lan liyane kanggo organisasi… kabeh kancaku.

• Pendhaftaran lelunganSawetara wektu kepungkur aku pengin metu, lelungan, ndeleng papan lan aku kudu ngakoni yen aku ora kelangan rasa ngulandara kasebut. Nanging perjalanan bisnis ora padha karo perjalanan kesenengan, yen sampeyan adoh saka omah suwene rong minggu, jam 10 wengi ing hotel sing wiji lan telpon saka putri umurmu 8 taun sing, nangis, ujar:

- ... Daddy, aku pengin sampeyan kene ...

Ya ngono, akeh perkara sing bisa nyedhot kita saperangan kaping sasi, lan saiki ... Iku pancen salah sawijining dina.